"szklanka wody"

Witajcie Kochani,

W Środę Popielcową, czyli właśnie dziś rozpoczyna się czterdziestodniowy czas Wielkiego Postu. Głόwnym przesłaniem Wielkiego Postu jest duchowe przygotowanie chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego, które jest najważniejszym świętem związanym z męką i śmiercią Pana Jezusa oraz Jego Zmartwychwstaniem.

Jak dla mnie Wielki Post jest czasem oczyszczenia serca i umysłu, by móc lepiej zobaczyć to, co naprawdę jest w życiu ważne. Jest czasem duchowego poszukiwania siebie, Boga, wartości o których często zapominamy.

Każdy z nas indywidualnie przeżywa ten czas. Dla każdego z nas Wielki Post ma inne znaczenie.
Myślę jednak, że w tym czasie możemy wiele zdziałać dla siebie i innych. Niewiele potrzeba by móc to uczynić. 
Możemy starać się pomóc komuś z bliskiego otoczenia, wesprzeć chorych i potrzebujących. Odwiedzić kogoś w szpitalu, porozmawiać z ludźmi starszymi, samotnymi. Często bywa, że w ich cierpieniu choroba nie jest największym problemem, lecz właśnie samotność. Brak kogoś kto chwyci ich za rękę i przeprowadzi  przez te trudne chwile. Kogoś kto wysłucha, zaparzy kubek ciepłej herbaty, poda przysłowiową "szklankę wody".

Pewnie nie jeden z nas w swoich szafach ma ogrom niepotrzebnych rzeczy, które już nigdy nie włoży na siebie lub zalegają od dość dawna, o których dawno już zapomnieliśmy. Przecież możemy poświęcić chwilę, zrobić segregacje ubrań i oddać te niepotrzebne rzeczy komuś kto naprawdę ich potrzebuje. W większych miastach stoją wyznaczone na to kontenery. Każdy z nas z pewnością zna kogoś komu powodzi się gorzej niż jemu samemu. Można przecież zapytać się z grzecznością czy dana osoba nic nie potrzebuje. A nuż się okaże, że jest to strzał w dziesiątkę.

Może przez te czterdzieści dni warto jest znaleźć czas dla samych siebie?

Wspominałam o tym już wielokroć, ale tym razem nie chodzi mi o poprawienie nastawienia do samego siebie, lecz bardziej o rozwój osobisty i naprawy relacji z samym sobą. Może warto w tym czasie przeczytać coś inspirującego co zostanie w nas na długo?
Moja propozycja to np.:

-"Mały Książę" – Antoine De Saint-Exupery 

-"Oskar i pani Róża" Éric-Emmanuel Schmitt

 

Może wcześniej nie mieliśmy na to czasu? Może czytaliśmy, ale nie pamiętamy już jej. Znajdźmy każdego dnia choć chwilę dla siebie i skupmy się nad tym co jest ważne w życiu. Zacznijmy od siebie, a później rozszerzmy to na innych. 

Często zastanawiamy się nad sensem cierpienia, niepowodzeń. Myślę, że wszystko to ma sens. Właśnie ten głębszy sens, o którym na co dzień nie myślimy. Może właśnie okres Wielkiego Postu będzie dla nas czasem właśnie tych przemyśleń, głębszych refleksji nad naszym życiem, naszymi czynami. Czasem, gdzie nawiążemy relacje z samym sobą oraz z tym "Najwyższym". Może właśnie dzięki pomocy drugiemu człowiekowi odnajdziemy samych siebie.

Każdy z nas błądzi. Każdy z nas choć raz w życiu zrobił coś za co się wstydzi. Każdy z nas kogoś zranił. Może teraz jest właśnie czas podjęcia próby naprawy tego i pracy nad sobą?

 Pozdrawiam serdecznie- Wasza Krupcia :)