rehabilitacja czy sport, a może fanaberia...

Witajcie Kochani!!! :)

Niektórzy z nas już od piątku mają długi weekend.

 Mój długi weekend zaczął się w sobotę wieczorem z uśmiechem na buzi.

Jeśli mnie śledzicie to wiecie, że 8 listopada w Chotowej odbyły się Drużynowe Mistrzostwa Polski Osób Niepełnosprawnych w wyciskaniu sztangi leżąc.

Gospodarzem tegorocznej imprezy o randze mistrzowskiej był klub z Tarnowa "START TARNÓW".

Udział w rywalizacji sportowej o tytuł najlepszej drużyny kraju brały udział drużyny z :

- Wrocławia

-Tarnowa

-Koszalina

-Katowic

-Gdyni

- Warszawy

Rywalizacja między klubami była bardzo zawzięta do samego końca. Wszyscy zawodnicy starali się wykonać swój bój jak najlepiej. Mój start mogę zaliczyć do udanych. Zwłaszcza, że w sobotę czułam się fatalnie i tak naprawdę dźwiganie sztangi było dla mnie ostatnią rzeczą o jakiej myślałam wówczas. Mimo to Opatrzność czuwała nade mną i udało mi się zaliczyć wszystkie 3 podejścia. Choć szczerze powiedziawszy bałam się, że nie zaliczę ani jednego podejścia.

Tamtego dnia mój start był porównywalny dla mnie z wejściem na Mount Everest.

Do końca nie jestem zadowolona ze startu, bo wiele muszę jeszcze nad tym pracować, ale wierzę, 

że teraz będzie tylko lepiej.

Pierwsze miejsce w Drużynowych Mistrzostwach Polski Osób Niepełnosprawnych, a tym samym po raz kolejny Najlepszą Drużyną w Polsce jest ekipa z Wrocławia:

"START WROCŁAW"

Vice Mistrzem Polski po raz pierwszy w 25letniej historii klubu została Drużyna z Tarnowa,

mój klub "START TARNÓW":

Skład pierwszej drużyny:

-MARZENA ŁAZARZ

-TOMASZ PIETRUSZKA

-PAWEŁ JEWUŁA

-ARTUR LIS

 - oraz mój Ukochany PIOTR SZYMECZEK

Trener: BOGUSŁAW SZCZEPAŃSKI

Klub "START TARNÓW"

Nasz medal :)

III najlepszą drużyną w Polsce jest klub z Koszalina:

"START KOSZALIN"

Gratulacje i podziękowania dla wszystkich zawodników, którzy brali udział w zawodach i dawali z siebie wszystko. Wielu zawodników ustanawiało swoje nowe rekordy życiowe, a także padło parę nowych rekordów Polski.

Gratulacje i podziękowania dla trenerów, którzy każdego dnia wkładają ogrom pracy i wysiłku w przygotowaniu zawodników.

Gratulacje i podziękowania dla sędziów, osób z obsługi i wszystkich, którzy nam pomagają w zawodach i doceniają naszą ciężką pracę jaką wkładamy każdego dnia.

Jak widać poziom zawodów w wyciskaniu sztangi leżąc osób niepełnosprawnych jest na prawdę wysoki i każde zawody są niesamowitym wydarzeniem nie tylko dla zawodników biorących udział w turnieju, ale także dla kibiców.

Sport osób niepełnosprawnych dla wielu jest postrzeganych w kategoriach rehabilitacji, jakiś ćwiczeń usprawniających, fanaberii. 

Myślę, że jest to błędne myślenie gdyż dla wielu zawodników sport nie jest tylko i wyłącznie formą rehabilitacji, lecz pasją, życiem, pracą... 

Poświęcają jemu wszystko co mają, aby móc sięgnąć po najwyższe trofeum dla każdego sportowca jakim jest medal olimpijskim.

Ciężary są sportem wyczynowym, gdzie sportowcy niepełnosprawni tak samo jak sprawni muszą spędzić godziny na siłowni, wylewać litry potu i łez, przerzucać tony ciężarów, aby osiągać wyniki i móc rywalizować z najlepszymi w kraju jak i na arenie międzynarodowej.

Jest wiele poświęceń zarówno ze strony zawodnika jak i ze strony jego rodziny i bliskich.

Często gęsto sportowcy niepełnosprawni muszą tysiąc razy ciężej pracować ze względu na swoje dysfunkcje, aby osiągnąć najwyższy poziom  porównywalny ze sportowcami sprawnymi.

Szkoda, że nie są tak samo doceniani...

Dla mnie są to ludzie Wielcy i podziwiam ich z całych sił.

Buziaki - Krupcia :)