Wiara w drugiego człowieka umacnia nas :)

 Witajcie Kochani!!!! :)

Dzisiejszy dzień jest dla mnie bardzo wyjątkowy i miły. Od samego rana wstałam w wyśmienitym humorze. Dlaczego? Nie wiem. Po prostu od tak, buzia sama uśmiechała mi się od ucha do ucha.
Aby podtrzymać ten miły stan puściłam na mp 4 swoją ulubioną muzyczkę i poszłam się kąpać. Szykowałam się, bo razem z moim Ukochanym i jego siostrzeńcem wybieraliśmy się na cmentarz do Taty Piotrusia, bo dziś jest 6 rocznica jego śmierci. Jakoś tak się stało, że obie te rocznice mojego Taty i Taty Ukochanego obchodzimy w tym samym czasie. Przez cały czas przygotowań nuciłam sobie piosenki.
 Bardzo lubię takie poranki.
Spokojne, miłe, pełne takiej życiowej radości i energi.
Z równowagi nawet nie wyprowadziła mnie opieszałość chłopaków i ich marudzenie, że tak wcześnie muszą wstawać. Tak na marginesie było już po 10 :)
Pojechaliśmy na cmentarz. Spotkałam przemiłego Pana, który otworzył nam bramkę i zagadywał na temat życia. Nie traktował mnie z góry, bo jestem na wózku, lecz żartował i wciąż się uśmiechał. Na grobie Taty Ukochanego miałam wiele przemyśleń. Dużo myślałam o swoim Tatusiu. O sensie życia i śmierci. Cmentarz jest właśnie takim miejscem, gdzie można na chwilę przystanąć i się pomyśleć o wszystkim...
Wychodząc ze cmentarza pewna pani nas zatrzymała i wręczyła mi pięknego kwiatka.
Wracając już do domu spotkaliśmy ciocię Piotrusia i jego wujka, których nie znałam wcześniej. Jego ciocia powiedziała, że jestem bardzo piękną kobietą. a chłopcy (Piotruś i Gabryś- siostrzeniec wychwalali moją kuchnie, że świetnie gotuje).
Niby takie drobne rzeczy, a sprawiają tak wiele radości. Wówczas znów powraca do mnie wiara w drugiego człowieka...

Miłego wieczoru Kochani :)

P.S. Dziękuje Kochani za ciepłe słowa wsparcia :)